Druk, druk, druk. Je rent van hot naar her en ben je met het ene project bezig, dan word je gestoord door een telefoontje over je andere project en piept er ook nog een appje tussendoor van je partner of jij de kinderen naar sport kunt brengen en vraagt je baas waar nou eindelijk dat rapport blijft. Soms weet van je voren niet meer dat je van achter leeft, maar je doet je best om alle ballen in de lucht te houden. Want ja, dat wordt er van je verwacht. Toch??

Kloppen je aannames wel?

Klopt die gedachte wel? Verwacht iedereen van je dat je al die ballen in de lucht houdt? Of vind je dat zelf? Of heb je het idee gecreëerd dat je dat allemaal kan en dat het hoort bij wie jij bent? Want dat is natuurlijk de allereerste vraag die je jezelf kunt stellen. Van wie moet dat eigenlijk allemaal? Van jezelf, van een ander, of is het een oud beeld dat je hebt meegenomen vanuit je opvoeding? Of is het er langzaam ingeslopen omdat je geen nee kunt zeggen? Dat zijn zinvolle vragen als je zoveel doet dat het bijna niet meer te doen is en je het gevoel krijgt te verzuipen. Dan is het verstandig om eens pas op de plaats te nemen en al die ballen te inventariseren. Wat is dat nou eigenlijk wat je allemaal doet en waarom doe je wat je doet? Soms is het lastig om daar een antwoord op je vinden, maar ondanks dat het lastig is, is het uiteindelijk heel verhelderend.

Wat is het effect van zoveel ballen in de lucht houden

Heb je er weleens bij stilgestaan wat het met je doet, al die ballen zo hoog houden? Wat is het effect daarvan op jou als persoon en op de resultaten die je boekt? Het is begrijpelijk dat je veel stress (bewust of onbewust) ervaart als er zoveel van je gevraagd wordt en als je zoveel moet schakelen. Voor een korte tijd kun je dat prima aan en floreer je er misschien zelfs bij. Op de lange duur is het een ander verhaal en zou je kunnen spreken van een soort slijtageslag. Een mens is niet gebouwd op het voortdurend werken onder stress en spanning. Dat geeft op den duur klachten, lichamelijk en geestelijk. Je flexibiliteit wordt er door aangetast, je denkvermogen krijgt er een dreun van en je emotionele buffer raakt langzamerhand ook verstopt en je resultaten worden steeds iets minder. Is het je dat waard dat het je op de lange termijn zoveel kost? Dat je er zoveel voor moet inleveren? Dan heb ik het werkplezier en je levensvreugd nog niet eens genoemd die er ook onder lijden.

Stel jezelf eens een paar vragen

Een goede manier om wat minder ballen in te lucht te houden is zoals ik hierboven al noemde, het beantwoorden van een paar belangrijke vragen. Even afstand nemen en dan kijken wat er bij je boven komt. En besluit je om keuzes te gaan maken en een aantal ballen bewust te laten vallen, dan zou je eens kunnen gaan voelen bij welke zaken je een zucht van opluchting zult slaken als je die taken die meer hoeft te doen. Want dat zijn nou juist de energiezuigers, daar zit em nou vaak de bottleneck.

Jij bent de enige die de eerste stap kan zetten

Wellicht is het niet zo eenvoudig om direct met een aantal zaken te stoppen. Probeer dan je creativiteit aan te wenden om er een goede oplossing voor te vinden. Geef bijvoorbeeld bij de buurtvereniging aan dat je vanaf volgend jaar niet meer beschikbaar bent, geef bij je baas aan dat je dit project nog afrond, maar dat je er daarna niets nieuws meer bij kunt hebben, omdat je merkt dat je het niet red, probeer meer zaken te delegeren of samen met andere te doen. Mogelijkheden genoeg, maar jij bent degene die de eerste stap moet zetten.