Stress is een keuze

Stress, is een keuze? Ben ik wel helemaal goed bij mijn hoofd om dat te zeggen? Ja, ik kan me voorstellen dat jij het een gewaagde uitspraak vindt. Je hebt toch zeker zelf niet gekozen voor de reorganisatie van je bedrijf, waardoor je nu maar moet afwachten of je mag blijven ja of nee? Je hebt er toch zeker zelf niet voor gekozen om een ernstig zieke ouder te hebben? Nee toch? Je hebt er toch zeker zelf niet voor gekozen om het zo druk te hebben en zoveel ballen in de lucht te houden? Dus hoezo eigen keuze?

Tja, in eerste instantie heb je natuurlijk gelijk. Er gebeuren dingen in een mensenleven waar je zelf niet voor kiest. Die je als het ware overkomen. Die reorganisatie heb je misschien aan zien komen, maar jij zit niet het de directie en jij gaat er dus niet over. Zo ook met die zieke ouder, dat overkomt je, dat gebeurt, dat hoort bij het leven. Ook al die drukte, die dient zich gewoon aan (denk je) en jij vindt dat je moet handelen en de ballen in de lucht moet houden om alles draaiende te houden, want zo doe je dat.

Je leven leiden brengt risico’s met zich mee

Leven (je leven leiden) brengt gebeurtenissen met zich mee die niet altijd leuk zijn. Leven brengt ook risico’s met zich mee. Dat is inherent aan leven, anders moet je er gewoon mee stoppen, gebeurt er niets, klaar. We denken tegenwoordig wel dat we alles kunnen verzekeren en afdekken en als het echt misgaat vinden we zelfs dat we de overheid kunnen aanspreken om ons “ te redden”. Helaas, zo zit het leven niet in elkaar. Dingen gebeuren, shit happens, dingen gaan mis. Het bedrijf waar je werkt gaat failliet, of je vader wordt ziek of de verbouwing loopt totaal uit de hand en je moet er even een korte periode harder aan trekken.

stresskeuze

Kiezen voor een perspectief

Hoe je met die gebeurtenissen omgaat, dat is een keuze. En dus is het een keuze om stress te hebben ja of nee. Is alles wat je overkomt een ramp, oneerlijk, onaan-vaardbaar, hopeloos, niet te handelen, te veel van het goede of ………… vul zelf maar in. Je gedachten over de gebeurtenis bepalen voor een groot deel je gevoel en emoties en dus hoe jij ze ervaart.

Natuurlijk, staat je baan op de tocht, dan is dat niet leuk. Is je ouder ernstig ziek dan is dat ontzettend verdrietig, heb je het heel erg druk dan kan dat lastig zijn, maar jouw gedachten bepalen hoe je de dingen ervaart. Hoe groot maak je ze, hoe erg blaas je alles op. Ben je nog in staat om alles in perspectief te zien? Dat is vaak waar het mis gaat. Ik zeg niet dat je geen emoties mag hebben, dat je er niets bij mag voelen. Dat is juist goed, heel normaal en zelfs helpend, maar de manier waarop je met de dingen omgaat bepaalt ook hoeveel stress je ervan ervaart.

Onderzoek eens hoe dat bij jou werkt en laat het me hieronder weten. Ik ben benieuwd.

 

Eén gedachte op “Stress is een keuze

Reacties zijn gesloten.