Deze week gaan we verder met het verhaal van Marieke. Voor haar gevoel had ze alles gedaan wat mogelijk was om minder te werken en meer tijd te gaan besteden aan datgene wat ze belangrijk vond in haar leven, maar het lukte haar niet. Ze kreeg het niet voor elkaar, terwijl ze heel goed wist wat belangrijk voor haar was. Ze omschreef het zelf als een soort van onderstroom waar ze geen weerstand aan kon bieden.

Ze was het zat, ze werd er wanhopig en gefrustreerd van. Ze deed immers zo haar best om daadwerkelijk iets te veranderen en toch, keer op keer liep het om de een of andere vage reden in de soep. Een buitenstaander zal wel denken dat ik het niet echt wil, zei ze tegen me. Gelukkig wist ik wel beter, ze wilde het heel erg graag maar er was iets wat sterker was dan haar eigen geweten om het zo maar te zeggen.

Op onderzoek

Samen gingen we op onderzoek uit. We deden eerst een verkenning met betrekking tot haar overtuigingen. Daar kwamen we al een loszittend draadje tegen. Een van haar overtuigingen was “ Je mag er pas zijn als je je nuttig maakt”. Tja, dan wordt het natuurlijk heel erg moeilijk om minder hard te werken, want dan mag je er dus niet zijn. Dan verdien je dus pas een plekje in deze wereld op het moment dat je je nuttig maakt. Dat is een klus en deze mensen komen nooit tot rust en leven is dan echt een hele moeilijke taak.

Vervolgens gingen we op onderzoek uit naar de oorsprong van haar overtuiging. Overtuigingen komen namelijk niet zomaar uit de lucht vallen, die hebben een geschiedenis, een oorzaak. Met de methode familie-opstellingen uit het Systemisch Werk keken we naar haar gezin van herkomst. Het nest waarin ze geboren was. Toen we daar waren werd het beeld langzaam helder en duidelijk.

Het voert te ver om haar geschiedenis hier uit de doeken te doen. Dat is ook niet passend. Het gaat om het inzicht dat we er uit konden halen. Vanuit haar geschiedenis had ze de boodschap meegekregen dat je je plek op deze aardbol alleen kon verdienen door hard te werken, je nuttig te maken. Dus een beetje relaxt leven, plezier maken, genieten, dat was allemaal niet aan de orde. Er moest gewerkt worden. Wanneer je dit al van jongs af aan meekrijgt dan weet je niet beter. Ouders vertellen je dit natuurlijk niet letterlijk, maar leven het voor. Dat is je voorbeeld en dus doe je hetzelfde. We gingen nog verder en ontdekten dat er een hele voorgeschiedenis in eerdere generaties met betrekking tot deze overtuiging was. Het beeld werd steeds meer duidelijk en helderder.

Loyaliteit

Door minder hard te gaan werken, meer tijd te besteden aan de zaken die Marieke zelf belangrijk vond in het leven zou ze onbewust ontrouw aan haar familie. Niet loyaal aan datgene wat in hun gezin zo normaal was. Dat was de onderstroom. Want als kind (oud of jong) wil je bij de groep, bij je familie horen. Dus ga je hetzelfde doen ook al heb je het niet in de gaten.

We hadden de onderstroom boven. We wisten nu hoe het zat. Natuurlijk was daarmee het probleem niet in een keer opgelost. Zoiets heeft tijd nodig. Verandering begint met bewustwording, met inzicht en daarna kun je stappen gaan zetten. Praktisch maar ook op een hele andere manier.

Familieopstelling

Middels een familieopstelling hebben we dit thema verder uitgewerkt. Daarmee werkten we op de laag van de onderstroom, een veel diepere laag waar we vaak met ons verstand niet bij kunnen.

Langzaamaan veranderde het leven van Marieke in het leven wat ze zich wenste. En ze kon met liefde in haar stem haar gezin van herkomst bedanken voor wat ze haar allemaal hadden gegeven en geleerd, en daarna kon ze hen zeggen dat zij het nu anders ging doen, omdat dat beter en gezonder was voor haar. Daarmee veranderde er niets aan de liefde die ze voelde voor haar familie. Dat staat er los van.

Loyaliteit kun je namelijk op heel veel verschillende manieren uiten.