Ze kwam bij me omdat ze even de weg kwijt was. Het leven veranderde en ze had sterk het gevoel dat zij ook wilde veranderen. De kinderen werden groot en hadden haar minder nodig. Ondertussen was zij er zelf ook aan toe om haar eigen leven meer op te pakken. Maar hoe doe je dat in vredesnaam? Ze was het een beetje verleerd. Ze was zo opgegaan in het zorgen voor haar gezin, het regelen van van alles en nog wat voor iedereen, het comfortabel maken van haar omgeving voor haar naasten, haar man veel uit handen nemen zodat hij carrière kon maken en ga zo maar door. De spin in het web, de regelneef, de zorger en helper. En ze kon het goed, heel goed. Nu was het wel klaar en wilde zij zich verder ontwikkelen.

Samen gingen we op pad en dit zijn altijd mooie ontdekkingsreizen. Je kunt het zien als een soort van avontuur. Wanneer je je laat verrassen door wat er dan op je pad komt, de inzichten die dat oplevert en je je kunt laten meenemen in het moment, dan gebeuren er meestal mooie dingen.

Ergens in het begin van het traject attendeerde ik haar erop dat het zeer goed mogelijk was dat op een gegeven moment iemand uit haar nabije omgeving zou vragen of die coaching nou wel zo verstandig was. Of dat eigenlijk wel goed voor haar was? Die vraag wordt meestal gesteld als iemand gaat veranderen en de omgeving daar “last” van krijgt. Je omgeving is het niet gewend dat je grenzen gaat stellen, is het niet gewend dat je niet direct op hun kreten reageert en is het niet gewend dat ze ineens zelf iets moeten doen. Meestal is dat het moment waarop iemand roept dat je maar heel snel moet stoppen met die coaching omdat je er (volgens hen) niet leuker op wordt.

Laatst kwam ze breed lachend binnen. “Ik moest deze week zo aan je denken”, zei ze. Ik werd natuurlijk nieuwsgierig. Ze vertelde dat ze een behoorlijk meningsverschil met haar man had gehad. Ze had tegengas gegeven en dat was hij niet gewend en vond hij niet leuk. En toen kwam daar de opmerking “ik denk dat die coaching niet zo geschikt voor je is”. Ja, het is soms even wennen als er iemand in je omgeving verandert, want dat betekent dat je zelf ook moet veranderen.

In dit geval is het helemaal goed gekomen. Haar man is nu de eerste die haar stimuleert om haar grenzen te stellen, te kiezen voor haarzelf. Uiteindelijk heeft hij er ook voordeel bij dat zij lekkerder in haar vel zit, de dingen doet waar ze blij van wordt. Maar ja, dat het even wennen is en dat is logisch.