Ken je dat? Je hebt het hartstikke druk, de deadlines vliegen je om te oren, maar het lukt je niet om tot actie te komen. Steeds zijn er weer andere dingen die je aandacht vragen, die ervoor zorgen dat jij niet toekomt dat datgene wat je echt moet doen.

Wat is dat toch voor een mechanisme? Je weet donders goed wat er moet gebeuren. Je to-do-lijstje is overduidelijk. Over 2 dagen moet dat rapport klaar zijn. Of je gaat over 3 dagen een presentatie geven en je hebt nog niet veel op papier, laat staan dat je je PowerPoint of Prezi al klaar hebt. Je wilt die belangrijke vergadering nu toch echt goed voorbereiden.

Stress dus, want de tijd dringt er je moet nu echt aan de slag.

Afleiding

Pling, pling, daar komt weer een email binnen. Tring, tring, een collega hangt aan de lijn met een probleem waar jij een antwoord op hebt. Oh jee, ineens schiet je nog te binnen dat je de garage nog moet bellen. Nou, dat dan maar eerst. Was er ook nog niet een interessant artikel verschenen over jouw vakgebied? Nou, dan maar even surfen op internet om dat op te sporen. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Op deze manier veroorzaak je dus je eigen stress. Je laat van alles voorgaan, je laat je door allerlei zaken afleiden, waardoor je niet toekomt aan datgene wat je werkelijk moet of wilt doen. Balen, frustratie, druk, stress en onrust.

Maak de deadline tot prioriteit

Heb je deadlines te halen, wil je je goed voorbereiden op een gesprek of een vergadering, moet je een rapport schrijven? Maak dat dan tot prioriteit van je dag. Begin daar direct mee. Nee, niet eerst de mail checken, de wereld staat toch wel in brand, ook als jij je mail niet leest. Begin met datgene wat moet, waar je last van krijgt als het niet tijdig gebeurt. Plan daar tijd voor in. Zet je email uit, je telefoon op zacht en plak een sticker met Niet Storen op de deur. Voor een goede communicatie met je collega’s is het wel fijn als je van te voren even aangeeft dat je tijdelijk niet te bereiken bent.

Maar er kan ook een andere oorzaak zijn, waardoor jij niet aan de slag gaat.

Ben jij een pleaser?

Of zit er bij jou een ander mechanisme achter. Gaat het bij jou niet zozeer om prioriteiten stellen, maar gaat het bij jou meer om jezelf op de 2^e plaats stellen? Gaat bij jou de ander altijd voor, is de ander altijd belangrijker en vragen de zaken of problemen van de ander altijd om voorrang? Het kan ook zijn dat je geen nee durft te zeggen en dat je graag de ander wilt plezieren? Dat zijn geen handige eigenschappen, want op den duur veroorzaken ze naast veel frustratie ook nog veel stress.

Of heb je angst?

Het kan ook nog zijn dat je als een berg op ziet tegen de klus die je hebt te klaren en dat je daarom uitvluchten zoekt om eraan te beginnen. Daarom is alles ineens een stuk belangrijker dan jouw taak. Vermijdingsgedrag noemen we dat wel. Nou, van vermijding krijg je me toch een partij stress. Niet meer doen dus. Hak je taak in stukken, begin ergens, maar ga vooral niet vermijden zodat je nog meer stress krijgt door de enorme tijdsdruk. Zie je angst onder ogen en als het echt niet lukt, vraag dan hulp.

Verschillende oorzaken dus die kunnen zorgen voor stress. Welke is op jouw van toepassing? En hoe los jij dat op? Laat het me hieronder weten.

Blijf je erin hangen? Lukt het je zelf niet om het te veranderen? Zoek dan hulp.