Jij kunt gedachten lezen ………………….. tuurlijk !!!!!!!!!

Dit is alweer deel 3 in de serie over denkvoorkeuren en denkfouten. Heb je al iets bij jezelf herkend? Is er al een lichtje gaan branden hoe het in jouw hoofd werkt? Vandaag gaan we het hebben over een denkfout/voorkeur waar we allemaal wel last van hebben. Dus, …… je bent niet alleen, dat is een troost.

Gedachten lezen, of denken dat je de gedachten van een ander kunt lezen is ook een denkfout. Je neemt aan dat je weet wat de ander denkt, zonder dat je daar ook maar enig bewijs voor hebt. En vaak is het zo dat de aanname over wat de ander denkt negatief gekleurd is. “Hij zal me wel stom vinden” of “zij denkt toch dat ik het niet kan”. Het gebeurt zelden dat iemand denkt oh hij of zij denkt vast dat ik een heel leuk mens ben.

Deze denkfout zit er bij veel mensen ingebakken en komt ook vaak om de hoek kijken bij situaties waarin de ander net even anders reageert dan jij had verwacht, of wanneer iemand onbewust een rare uitdrukking op zijn gezicht heeft of wanneer iemand gewoon een pokkenhumeur heeft en jij daar al gedachten bij gaat invullen die uiteraard alleen maar over jou gaan.

We vullen dus in, onbewust, wat de ander wel zal denken. Maar dat kun je niet weten! We lopen niet met wolkjes boven ons hoofd rond zoals in stripboeken, er is geen ondertiteling zoals op tv. We verzinnen het zelf. Vaak komt dat omdat we ons onzeker voelen, angstig zijn, faalangst hebben, zelf niet goed in ons vel zitten. Eigenlijk is dat invullen een spiegel van wat we zelf eigenlijk vinden (over onszelf). Het is dus projectie.

gedachtenlezen

De enige manier om te weten wat een ander denkt is om er naar te vragen. Dus het gesprek aan te gaan. “Goh, ik zie dat je steeds naar je telefoon kijkt, is er iets?”, ipv hij zal mij wel niet interessant vinden. Of “Ik twijfel er eigenlijk over of ik dit wel kan, wat denk jij?” ipv Ze zal wel denken dat ik het toch niet kan. Of “Is er iets, je kijkt zo bozig” ipv hij zal mij wel stom vinden.

Hoed je dus voor aannames en voor het denken dat jij wel weet wat de ander denkt. Want dat weet je niet. In jouw beleving weet je het zeker en is het gewoon zo, maar je kunt het niet weten als je het niet vraagt, als je het niet checkt. Dus doe je mond open en vraag de ander. Dat geeft lucht, een kop minder zorgenen veel minder gepieker en stress. Bovendien zorgt het vaak voor leuke gesprekken en kom je echt in contact met de ander.

Doen dus, dat gesprek aangaan en je aannames checken.

Is het je gelukt? Ben je het gesprek aangegaan en ben je niet in de valkuil gestapt van gedachten lezen? En heeft dat je veel minder stress opgeleverd? Laat het me hieronder weten.