Anna komt bij me omdat ze niet lekker in haar vel zit. Het leven voelt zwaar, ze voelt zich minderwaardig en ze heeft het gevoel dat ze niet uit de verf komt. Hier volgt haar verhaal.

Ze vertelt me:  “Tijdens een etentje met vrienden vertelde ik over een bepaalde gebeurtenis die me   geraakt had. Het kostte me moeite om de juiste woorden te vinden, maar omdat ze er zo expliciet naar vroegen, probeerde ik het toch. De reactie die ik op mijn verhaal kreeg, raakte me nog meer dan het verhaal dat ik vertelde. “Je bent wel heel erg gevoelig en kwetsbaar” zei de vriendin op een toon die niets te raden overliet. Ik schrok ervan, was direct van mijn stuk gebracht. Zie je wel, galmde het in mijn hoofd, ze heeft gelijk, want nu ben ik ook al van slag door haar opmerking. Eigenlijk bevestigde die vriendin wat ik ook al over mezelf vond: ik ben kwetsbaar, gevoelig, slap, een aansteller, een zeurpiet, een watje, zwak.  Een heel repertoire aan negatieve benamingen bedenk ik sindsdien voor mezelf. Eigenlijk vind ik dat ik het nooit goed kan doen en door die opmerking van jaren geleden is het alleen maar erger geworden.”

Wat de impact van taal kan doen

Door één ondoordachte opmerking van iemand waren Anna haar eigenschappen overschaduwd door een negatief sluier. Dat had nogal effect op haar doen en laten. Dat bepaalde voor een groot deel haar leven, hoe ze de dingen deed of juist niet deed. Het kleurde haar zelfbeeld negatief. En dat door een paar woorden van een ander. Zo zie je wat taal kan doen, wat de impact kan zijn.

Wat ontzettend jammer, dacht ik bij mezelf. Tegenover me zat een vrouw met ontzettend veel kwaliteiten. Het klopte, ze was erg gevoelig, dat zag ik ook. Is dat alleen maar negatief zoals die vriendin benadrukte of zat er ook een positieve kant aan?  Door haar gevoeligheid had ze uitstekende antennes, kon ze mensen goed aanvoelen en ze op hun gemak stellen. Wanneer in haar team gedoe was, voelde zij dat haarscherp aan en kon ze met een kwinkslag de sfeer vaak in de goede richting brengen.

Wat ze deed wat een belangrijk deel van zichzelf ontkennen

Doordat Anna haar gevoeligheid als negatief beschouwde ging ze ertegen vechten. Ze wilde het niet zijn. Daardoor werd het alleen maar erger. Ze probeerde harder te worden en daar werd ze heel ongelukkig van. Wat ze namelijk deed was een belangrijk deel van zichzelf ontkennen.Toen ik haar dat uitlegde, zei ze: “ja ik voel dat zelf ook, ik mis mezelf. Klinkt dat heel raar als ik dat zeg”, vroeg ze?Nee, ik vond dat niet raar klinken, ik vond het eigenlijk heel mooi. Dat je zo goed kunt voelen dat je een deel van jezelf kwijt bent. Dat is dus onder andere de gave van gevoelig  zijn.

Naast haar gevoeligheid bleek ze ook heel erg intuïtief te zijn, maar dat had ze helemaal weggestopt. Daar kon je niet mee aankomen in het werk dat ze deed. Daar waren analyse en harde feiten belangrijk. Kom op zeg, iets doen omdat je intuïtie dat ingaf, dat sloeg  nergens op volgens haar collega’s. Na regelmatig deze opmerkingen gehoord te hebben, ging ze zelf ook geloven dat intuïtie niet bestond en dat ze niet zo raar moest doen. Dus ook deze kwaliteit stopte ze ver weg.

Als je het zo op een rijtje zet, dan is het niet gek dat ze niet lekker in haar vel zat, dat ze haar werk loodzwaar vond en het leven niet zo tof. 

Wanneer je essentiële delen van jezelf wegstopt, dan komt er vroeg of laat een moment dat dit gaat knagen en van dat geknaag word je ongelukkig. Je krijgt een onbestemd gevoel dat je niet goed kunt duiden. Dat geeft stress en kan echt gekmakend zijn. Wat is er toch met mij aan de hand, waarom pas ik niet in het plaatje, zijn gedachten die dan regelmatig door je hoofd spelen.

Als je je kwaliteiten een negatief label geeft kun je niet floreren

Wanneer jouw kwaliteiten door een ander (of door jezelf) als negatief gelabeld worden en jij gaat dat geloven, dan doe je jezelf zo ontzettend te kort. Dan kun je niet zijn wie je bent, dan kun je niet floreren. Juist wanneer we onze kwaliteiten kunnen leven, komen we tot bloei en ontstaan er mooie dingen. Iedere kwaliteit heeft overigens positieve en negatieve kanten.

Na een aantal sessies zag ik Anna veranderen en tot bloei komen. Ze koos voor andere richtingen in haar leven. Ze koos voor mensen om haar heen die haar kwaliteiten konden waarderen en ze koos voor werk waarin ze gebruik kon maken van haar kwetsbaarheid, gevoeligheid en intuïtieve vermogen. Natuurlijk, soms was die kwetsbaarheid niet gemakkelijk, maar nu ze kon zien dat het vooral een kracht was, kon ze er beter mee omgaan op die momenten dat het lastig was.

En hoe zit het met jou?

Welke eigenschappen van jezelf veroordeel jij en welke kwaliteit zit daarin verborgen? Kan die kwaliteit tot uiting komen? Zit je op de goede plek om ze naar buiten te laten komen? Leuke vragen om in de komende herfstvakantie eens door je hoofd te laten gaan.