Ik moet, ik moet, ik moet. En vaak ook ik moet nog even en graag wel snel, want ik heb weinig tijd.  Hoor je het jezelf ook zo vaak zeggen, het woordje moet ? Hoe meer je moet, hoe vermoeider je wordt en hoe krampachtiger je probeert om de boel in het gareel te houden. En al dat moeten gaat vaak gepaard met zuchten, een gevoel van onbehagen, en wellicht ook nog met grote weerstand. Want diep van binnen wil je helemaal niks moeten. Je wilt gewoon uit die kramp, los van al die verplichtingen, al die verwachtingen die je jezelf oplegt en in het ergste geval waarvan je denkt dat anderen het van je verwachten of je opleggen. Dus leg je het lekker buiten jezelf.

Pooeeeeeh, haal nu eens even diep adem. Nee, niet een keer, maar een paar keer rustig en diep achter elkaar. Voel hoe je voeten op de grond staan en kom even tot je zinnen. Relaxxxx………..

Je zit in een kramp en weet niet hoe er uit te komen

Want in de race van al dat moeten verlies jij je gezonde verstand. Je relativerings-vermogen, je nuchtere en heldere zelf. Je laat je overrompelen door al die bedachte moetens. Je zelf geconstueerde harnas. Je zit in een kramp en weet niet meer hoe er uit te komen en dus ga je nog meer moetens bedenken in de hoop daarmee de controle te houden en zo uiteindelijk tot een soort van rustpunt te komen. Een vicieuze cirkel dus, waar je maar niet uit komt.

Zet eens bewust de stap tot vertragen

Herken je dit? En het gevoel wat dat teweeg brengt in je lijf en in je hoofd? Opgejaagd, gehaast, geïrriteerd etc..

Het gaat je niet lukken om los te komen van al dat moeten, door nog meer te doen. Daarvoor is iets anders nodig, zoals je gezonde verstand en afstand nemen. Dus even pas op de plaats en goed ademhalen. Leun eens achter over en kijk eens heel goed naar je leven en alle dingen die je doet en onderneemt. En dat is met een keer niet klaar natuurlijk, dat ga je juist vaker doen om er echt achter te komen hoe dit nu werkt voor jou. Bewust een stap te zetten om te vertragen.

Wat is nou echt belangrijk voor je?

Wat wil je nu eigen echt. Nou vooral geen moetens vermoed ik zo. Het kan helpen om jezelf de vraag te stellen, wat vind ik nu echt belangrijk. Waar wil ik nu echt aandacht aan geven en mijn focus op richten? Wat is eigenlijk goedbedoelde “afleiding” die ik helemaal niet wil doen. Of wat doe ik eigenlijk omdat ik me ertoe verplicht voel, maar als ik diep bij mezelf naar binnen kijk, dan wil ik het helemaal niet. Of wat doe ik omdat ik een ander wil pleasen en te vriend wil houden.

Wat is de prijs die je betaalt voor al je moeten?

Je kunt het ook op een andere manier bekijken. Wat kost het me eigenlijk en is het me dat allemaal wel waard? Is het me waard dat ik mijn gezondheid in de waagschaal stel? Is het me waard dat ik geen tijd meer heb voor familie en vrienden? Is het me waard dat ik mezelf kwijt raak in al dat moeten en al die (gedachte) verwachtingen?

Wat is de prijs die je betaalt voor al die moetens? Is die prijs in evenwicht of is de prijs te hoog? Krijg je wellicht uiteindelijk de rekening gepresenteerd als je maar doorgaat met al die moetens en verplichtingen?

Nee, natuurlijk heb je hier niet 1,2,3 een pasklare oplossing voor. Dat vraagt tijd en zelf-onderzoek. Regelmatig een stap terug zetten. Gun jezelf die tijd. De antwoorden komen niet altijd als vanzelf naar boven drijven, soms is daar meer voor nodig. Uiteindelijk is het tijd om met je antwoorden aan de slag te gaan. Aktie te ondernemen en je koers te veranderen van moeten naar willen. En echt, het is niet gek om daarbij hulp te vragen van anderen, vrienden, familie of misschien in buitenstaander. Gun jezelf dat ook als je van moeten naar willen wilt gaan.