Op zoek naar het Energielek

Wat doe je als er niets meer is wat je energie geeft. Wanneer alles moeite kost en energie vreet. Wanneer niets meer leuk is, alles een opgave en je door de bomen het bos niet meer ziet. Het allerliefste zou je dan natuurlijk helemaal niets meer willen doen, maar de vraag is of dat wel verstandig is.

“Het leven voelt als een groot MOETEN, waar alles zwaar is.”

Jenny kwam bij mij met het verhaal zoals hierboven omschreven.Ze zei: “het leven voelt als een groot MOETEN, waar alles zwaar is, waar geen luchtigheid en plezier meer is te bespeuren. Dat was haar ook duidelijk aan te zien. Een grauwe gelaatskleur, wallen onder de ogen, vermoeid ogend. Echt vrolijk zag ze er niet uit en met haar verhaal in het achterhoofd begreep ik dat heel goed. En ik begreep het ook zo goed, omdat ik het kende uit mijn eigen verleden.

Toen ik haar vroeg waar ze wel plezier aan beleefde, waar wel een beetje energieid zat, bleef ze het antwoord schuldig. Ze wist het echt niet. Het was er gewoon niet meer. Het was weg. Niets was nog energie-gevend, zelfs dat kopje thee op de bank was niet meer een rustmoment, want er moest altijd wel iets gebeuren. Dus hoezo even zitten met een kopje thee.

Ze was ook zo moe van alles dat ze eigenlijk ook niet meer objectief naar zichzelf en de wereld om haar heen kon kijken. Ze kon ook niet meer op zichzelf reflecteren. Daarvoor waren de klachten te heftig, te veel en was ze te lang doorgegaan.

Te lang doorgaan.

Dat is een bekend verschijnsel bij mensen met een burn-out.

Meestal zijn dat de doorzetters onder ons.

Dat is een bekend verschijnsel bij mensen met een burn-out. Meestal zijn dat de doorzetters onder ons. In tijden van drukte en stress zetten ze nog een tandje bij. Het zijn absoluut geen watjes. Doordouwers totdat ze er bijna bij neervallen. Jenny was een van hen en nu zat ze bij mij.

Iedere burn-out is net weer even anders.

Iedere burn-out is net weer even anders. Heeft zijn eigen eigenschappen en dat heeft natuurlijk alles te maken met de persoon die in de burn-out zit. Bij Jenny was het nodig om goed op de rem te stappen. Daarnaast was een deel van de aanpak dat we eerst eens al haar taken gingen noteren. Simpelweg door de agenda van de afgelopen maand door te spitten en te kijken wat ze allemaal deed.

Dat bleek een hele lijst te zijn. Uiteraard stonden er ook zaken tussen die normaal gesproken wel energie zouden geven, maar nu niet. Nu het allemaal teveel was en Jenny ruimschoots over haar grenzen was gegaan.

Je lichaam is echt een bondgenoot en niet een tegenstander.

Nadat we fors op de rem hadden gestaan en Jenny enigszins haar lijf en de signalen weer kon voelen zijn we samen gaan kijken naar al die taken, verplichtingen en activiteiten. We zijn begonnen met het heel voorzichtig toevoegen van activiteiten waarvan ze wist dat ze haar vroeger wel energie gaven. Heel voorzichtig, aftastend, stapje voor stapje. In contact blijvend met zichzelf en haar lijf. Want je lichaam is echt een bondgenoot en niet een tegenstanders.

Wat gaf echt energie.

Het was belangrijk om die als eerste boven water te krijgen.

 En zo zijn we de hele lijst, gedurende een periode van maanden, langsgelopen. Wat gaf echt energie. Het was belangrijk om die als eerste boven water te krijgen. Daarna gingen we aan de slag met de wat complexere zaken. Er waren behoorlijk wat taken ingeslopen die haar negatieve energie gaven, die haar eigenlijk leegzogen. Dat was soms schrikken, want sommige dingen deed ze met de beste bedoelingen.

Toen we op dit punt waren aanbeland ging het gelukkig al weer iets beter met Jenny. Ze was weer in contact met haar lijf en het lukte haar ook om te reflecteren. Hierdoor konden we helder en objectief kijken naar die zaken die haar energie deden verdwijnen als sneeuw voor de zon, of zelfs een negatieve uitwerking hadden.

Uiteindelijk zijn er heel wat taken en activiteiten definitief van het lijstje verdwenen. Het was een lange en soms moeizame zoektocht, maar het resultaat was prachtig: een energieke vrouw die weer zin in het leven had, plezier kon maken en die heel goed wist wat haar energie gaf en wat negatieve energie bij haar te weeg bracht.

Het is absoluut mogelijk om uit die burn-out te komen.

Echt, het is absoluut mogelijk om uit die burn-out te komen. Het kost soms moeite en soms ook pijn. Je moet soms afscheid nemen van zaken waarvan je dacht dat ze bij je hoorden of waarvan je dacht dat je eraan gehecht was. Gelukkig komt hier de ene eigenschap van veel mensen met een burn-out goed van pas. Doorzetten. Want dat doorzetten kun je ook positief inzetten op weg naar herstel. Dat is het mooiste omslagpunt dat je kunt bereiken.

Eén gedachte op “Op zoek naar het Energielek

Reacties zijn gesloten.